یادگیری زبان بدن برای همه ضروری است. اگر قرار است برای مصاحبه به شرکتی مراجعه کنید و یا قرار است مسئول استخدام افراد باشید این مورد میتواند بسیار برای شما راهگشا باشد. از طریق خواندن زبان بدن میتوان پی حقایقی در مورد افراد برد که خود افراد معمولاً از گفتن آن خودداری میکنند. به عبارت بهتر یادگیری زبان بدن ، زبان مخفی برای فهمیدن شخصیت آدمها است.در این نوشتار با ما همراه باشید تا در مورد یادگیری زبان بدن و روشهای آن بیشتر بدانید.
اگر این روزها در مصاحبههای استخدامی شرکتها و یا سازمانها شرکت کرده باشید و یا به سایتها و پیج های روانشناسی در شبکههای اجتماعی سری زده باشید میبینید که به کرات در مورد زبان بدن صحبت میشود. ولی آیا واقع میدانید که زبان بدن چیست؟ و چرا یادگیری زبان بدن اینهمه اهمیت دارد؟
زبان بدن یا به قول ویکیپدیا اشارات بدن (Body language) به انواع شکلهای ارتباط غیرکلامی گفته میشود که فقط از طریق حالات بدن صورت میگیرد. درواقع یک فرد با استفاده از حالات فیزیکی بدن خود قادر است با دیگران ارتباط بگیرد و این ارتباط چیزی نیست جز حالت ایستادن، نشستن، حرکات دستوپاها و چشم و دهان و…
با استفاده از یادگیری زبان بدن شما میتوانید آنچه در ذهن افراد است بخوانید و اینگونه ارتباطات موثرتری داشته باشید. چهره انسان با بیش از 20000 حالت مختلف میتواند یکی از بیشتر جاهایی از بدن باشد که میتوانید آن را بخوانید.
دکتر امیلی کوک درمانگر خانواده بیان میکند که زبان بدن در اشتراکگذاری اطلاعات ما با دیگران نقش مهمی دارد. او میگوید: شواهدی وجود دارد که مغز ارتباطات غیرکلامی را بیشتر از ارتباطات کلامی دوست دارد و ترجیح میدهد.
ذکر یک نکته در اینجا حائز اهمیت است که زبان بدن جهانی نیست! موارد مختلفی وجود دارند که بر تفسیر زبان بدن تأثیر میگذارند.
یکی از فاکتورهایی که در خواندن و استفاده زبان بدن تأثیر میگذارد تفاوتهای فرهنگی هر منطقه و یا کشور است:
برای مثال:
_در فرهنگ بسیاری از کشورهای غربی، تماس چشم هنگام صحبت کردن بیانگر علاقه است. ولی سایر فرهنگها، خصوصاً شرقیها شاید از تماس طولانی چشمی دوری کنند و آن را دوست نداشته باشند. به نظر میرسد نگاه به سمت پایین و پهلو احترام بیشتری دارد.
_در بسیاری از فرهنگها تکان دادن سر نشاندهنده توافق است. در فرهنگهای دیگر میتواند به معنی این مطلب باشد که فرد مقابل فقط سخنان شما را تائید کرده است.
برخی از شرایط روانشناسی میتوانند زبان افراد را تحت تأثیر قرار دهند. مثلاً فردی که اضطراب اجتماعی دارد ممکن است از نگاه کردن خودداری کند.
افرادی که از دست زدن به دیگران خودداری میکنند ممکن است از دست دادن و در آغوش گرفتن دیگران خودداری کنند؛ بنابراین با دانستن این مورد و مواردی ازایندست که برخی افراد هنگام تماس با افراد دیگر دارند باعث میشود که شما متوجه رفتار غیرعادی برخی افراد شده و این کار آنها را بیعلاقگی تعبیر نکنید.
لبخند زدن نشانه خوبی است، البته لبخند میتواند واقعی و غیرواقعی باشد:
لازم نیست که به دنبال لبخندهای مختلف باشیم تا معنای متفاوتی را در افراد پیدا کنیم در مورد وضعیت لبها هم واقعیت همین است:
_یک لبخند واقعی و از ته دل همیشه دهان و چشمها را درگیر میکند. در موقع خندیدن واقعی، گوشههای دهان بالا میرود و اطراف چشم باریک و چروکیده میشود
_لبخندی که از روی ناراحتی باشد معمولاً با چشم کاری ندارد؛ و به عبارت بهتر غیر صمیمانه است.
_لبخندی که بیزاری و تنفر کسی را نشان میدهد معمولاً هنگام ابراز نارضایتی و یا تحقیر اتفاق میافتد و حالت پوزخندی دارد.
_اگر به دنبال جذابیت هستید، لبخند همراه با تماس چشمی طولانی و همراه کج کردن سر حس جذابیت را میرساند.
_حس ناراحتی معمولاً از لبهای فشرده و باریک انتظار میرود.
_حس ترس و یا غم و اندوه میتواند با لرزاندن لب همراه باشد.
_حس عصبانیت و یا اختلافنظر با خوردن لب همراه است.
_کسی که آرام است و حس آرامش از لبهای باز و شکافته انتظار میرود.
چشمها معمولاً حرفهای ناگفته زیادی برای گفتن دارند. گاهی از چشمهای افراد میتوان بهشدت علاقه، نفرت، دروغگویی و روحیات افراد پی برد.
شاید برخی افراد از این کار خوششان نیاید. بهخصوص اگر این کار از طرف جنس مخالف باشد! گاهی افراد به دلیل استرس ممکن است بهصورت پلک بزنند و یا یکچشم خود را باز و بسته کنند که اصطلاحاً میگویند چشمک زدن!
شاید بگویید که افرادی که بهسرعت چشمک میزنند صداقت دارند. ولی همیشه هم اینطور نیست. گاهی ممکن است به یکی از دلایل زیر باشد:
_ترسیدن
_ناراحتی
_روبهرو شدن با مسائل دشوار
گشادشدن مردمک چشم
گاهی ممکن است به دلیل احساسات مثبت و یا رمانتیک بودن مردمک چشمها گشاد شود. البته همیشه هم نمیتوان این موضوع را با احساسات مثبت مرتبط دانست.
شخصی که به چیزی یا کسی علاقه دارد معمولاً با جهت نگاه کردن خود آن را دنبال میکند و شاید از این طریق بتوان به علاقه این شخص پی برد.
وقتی با کسی صحبت میکنید و او نگاهش به سمتی دیگر مثلاً میز غذاخوری است یعنی اینکه او گرسنه است و یا اگر به سمت در خروجی نگاه میکند تمایل دارد آن مکان را ترک کند.
همچنین وقتی کسی نگاه خود را به سمت پایین و یا یکطرف حرکت میدهد با مشکلی روبهرو است و یا اینکه خاطرهای را در ذهن خود یادآوری میکند و یا اینکه در مورد موضوعی دشوار در حال فکر کردن است.
وقتی چشمان با دست پوشانده میشوند و یا یک پلک بر هم زدن طولانی دارند و یا چشم خود را مالش میدهد معمولاً ناخودآگاه است ولی گاهی به دلایلی مانند تحریک، آشفتگی یا روبهرو شدن با کاری که نمیخواهند انجام دهند، افراد چشمان خود را مسدود میکنند.
گاهی هم مسدود کردن چشم میتواند نشان از اختلافنظر و یا عدم تمایل باشد. برای مثال وقتی شما میخواهید منزل را تمیز کنید ولی همسرتان از شما میخواهد که روز دیگری را به این کار اختصاص دهید ممکن است قبل از هر اقدام دیگری دستتان به سمت چشمانتان برود.
معمولاً دستها و پاها برای انجام حرکات هدفمند به کار گرفته میشوند. اما میتوانند مانند دیگر اعضا مانند چشم و دهان بهصورت غریضی حرکاتی انجام دهیم که این حرکات درواقع احساسات ما را بروز دهد.
افراد معمولاً هنگام نشان دادن احساساتی مانند اشتیاق و آسیبپذیری خود بازوهای خود را ضربدر کنند. جالب است بدانید که بازوهای متقاطع نشاندهنده احساس اعتمادبهنفس است.
پاها میتوانند در حالتهایی مانند تکان دادن بی مورد، ضربه زدن و تغییر از پابهپا نشاندهنده عصبی و مضطرب بودن افراد باشند. همچنین ضربدری کردن پاها نشان از عدم تمایل به گوش دادن به سخن طرف مقابل باشد.
در موقع گفتگو با کسی میتوانید به حالت پاهای او توجه کنید. اگر پاهای او روبه عقب باشد دوست دارد گفتگو تمام شود. اگر پاهای او به سمت شماست احتمالاً از صحبت با شما لذت میبرد.
افراد زیادی وجود دارند که برای گفتگو و تأکید بر روی گفتههای خود از حرکات دستها استفاده میکنند و به عبارت بهتر با دستهای خود صحبت میکنند. هرچقدر این حرکات مشتاقانهتر باشد احساس بیشتر نمایان میشود. همچنین برخی حالات ناخودآگاه در دستها وجود دارند مانند مشت کردن که نشاندهنده ناامیدی و یا خشم است و یا لمس گونهها که نشاندهنده این موضوع است که شخص در حال دقت در چیزی است و یا علاقه زیادی به حرفهای شما دارد.
تنفس شما هنگامیکه استرس دارید ممکن است زیاد شود. حالا میتواند مثبت و یا منفی باشد؛ بنابراین کسی که به تندی نفس میکشد ممکن است حالاتی مانند عصبانیت، اشتیاق و… را داشته باشد.
همچنین نفس عمیق و یا طولانی میتواند نشانی از آرامش، خستگی و… باشد. وقتی کسی تنفس خود را بهصورت ارادی کنترل میکند سعی در مخفی کردن عصبانیت خود دارد و درواقع میخواهد احساس خود را سرکوب کند.
در این نوشتار در مورد یکی از راههای ارتباط کلامی یعنی زبان بدن صحبت کردیم. استفاده از زبان بدن و یادگرفتن آن میتواند در روابط ما بسیار مؤثر باشد و میتواند به ما کمک کند که پی درون طرف مقابل خود ببریم و بتوانیم رفتار بهتری از خود بروز دهیم.